Wykończenie drewnianej podłogi

O ile panele można położyć szybko i samodzielnie to układanie desek i deszczułek podłogowych jest już zaawansowanym przedsięwzięciem, które najlepiej powierzyć fachowcom i cieszyć się drewnianą podłogą przez wiele lat.

Zanim zlecimy pracę specjaliście, warto samemu poznać kilka cennych informacji o podłogach drewnianych, które ułatwią nam wybór najodpowiedniejszego rodzaju drewna do naszego wnętrza.

Co decyduje o wyborze?

Nie tylko walory estetyczne powinny decydować o wyborze drewnianej podłogi, uwzględnić należy także wpływ innych czynników, rodzaj i przeznaczenie pomieszczenia. Przykładowo, we wnętrzach wilgotnych tj. kuchnia czy łazienka lepsze jest zaolejowanie powierzchni podłogi, zabezpieczające ją przed działaniem wody, z kolei w salonie bardziej sprawdzi się podłoga pokryta szczelną powłoką lakierniczą.
W deskach i deszczułkach posadzkowych istotna jest stabilność barwy. Do rodzajów drewna wykazujących taką stałość należy między innymi dąb, tauari, brzoza i klon. Z kolei modne aktualnie egzotyczne rodzaje tj. gombeira, merbau, amarant czy iroko pod wpływem światła słonecznego i utleniającego działania powietrza wyraźnie zmieniają swój odcień. Należy więc stosować do nich odpowiednie preparaty nawierzchniowe, najlepiej takie, które zawierają dodatki filtrujące promieniowanie UV. Dobrze też poczekać kilkanaście dni z lakierowaniem, aż barwa świeżo odsłoniętego po cyklinowaniu drewna naturalnie się ureguluje.

Wykończenie drewnianej podłogi – najnowsze trendy
Tradycyjne wykończenie powierzchni licowej podłogi to bezbarwne lakierowanie, ale podłogi drewniane można także olejować lub woskować.
Jeżeli chcemy radykalnej zmiany barwy drewna na ciemniejszą, deski i deszczułki posadzkowe możemy poddać procesowi modyfikacji chemicznej lub termicznej. Jednym z nowszych sposobów wgłębnego barwienia drewna jest przesycanie jego struktury specjalną mieszanką chemiczną, przez co jasne drzewo staje się brązowoczarne. Drewno tak modyfikowane ma inne właściwości niż drewno naturalne więc wymaga odpowiedniego doboru środków klejących i uszlachetniających powierzchnię.
Inną grupą są sztucznie postarzane deski rustykalne,np. ze śladami po gwoździach, z zarysowaniami, spękaniami, napisami lub z uwypuklonymi drobnymi nierównościami. Choć są oryginalne, to także mniej trwałe i trudniejsze w pielęgnacji. Plusem jest to, że na początku użytkowania nie widać pierwszych oznak zużycia.