Czym jest asertywność i czy można się jej nauczyć?

Zwykło się zawężać pojęcie asertywności do umiejętności odmawiania. W rzeczywistości asertywność to nie tylko umiejętność mówienia „nie”. Psycholog Nathaniel Brandel definiuje asertywność jako szanowanie własnych potrzeb, pragnień, wartości a także poszukiwanie właściwych form wyrażania ich w życiu codziennym. Mówiąc najkrócej jak się da asertywność to po prostu pozwalanie sobie na bycie sobą. Pełna akceptacja swoich słabości ale także świadomość swojej siły. Czy jesteś asertywny? Zadaj sobie następujące pytania: czy szanujesz własne pragnienia, czy szanujesz własne potrzeby, czy szanujesz własne pragnienia? No właśnie…

Asertywność to nie tylko mówienie nie

Asertywność to nie tylko mówienie „nie” w sposób świadomy. To także a przede wszystkim umiejętność informowania społeczeństwa o tym jacy jesteśmy. To także umiejętność przełamania nieśmiałości. Asertywność wyraża się również w tym jaki mamy cel w życiu. A więc dlaczego żyjemy, dla kogo? (męża, dzieci, kościoła, pracy). Jeśli żyjemy dla kogoś TO NIE ŻYJEMY DLA SIEBIE. Tu nie chodzi o to, by być samotnikiem, ale by brać odpowiedzialność za siebie, swoje wybory, swoje życie. Nie czekać aż ktoś spełni nasze marzenia, życzenia czy pragnienia nawet te najskromniejsze, ale by spełniać je samemu! To właśnie jest asertywność. Asertywność to realizowanie siebie bez względu na to co ktoś o mnie pomyśli.

Nauka wyrażania siebie

Jak już było wspomniane wcześniej, asertywność to nie wrodzona zdolność, ale wyuczona. Oznacza to, że każdy z nas może się jej nauczyć. W jaki sposób to zrobić? Jest wiele książek na ten temat, ale najlepszym rozwiązaniem będzie podjęcie takiej nauki w Centrum terapeutyczno- szkoleniowym: http://www.pcts.com.pl/psychoterapia. Ośrodki takie znajdują się w wielu polskich miastach np. w Lublinie czy Warszawie. To przewaga nad czerpaniem wiedzy z książek, ponieważ w takich centrach jest możliwość podjęcia terapii grupowej, gdzie istnieje możliwość ćwiczenia asertywności.